Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Wat is deze streek toch mooi. Het achterland van de Bourgogne heeft charme! Wij hebben het geluk dat weer in een eend dit mogen ervaren. Dakje open, zacht muziekje op de achtergrond, Puck foto's aan het maken en Pim leest deel zes van de Grijze Jager bijna uit. Cecile leest de kaart en geniet zienderogen van het uitzicht door voor en zijruiten. De pittoreske dorpen waar we met gepaste snelheid, eerder traagheid, doorheen rijden lijken allen te slapen. De luiken in verschillende zachte kleuren laten de warmte buiten de huizen. Zou er iemand al aan het apero zitten? Het is tenslotte midi. De wegen liggen er goed bij. Het eendje haalt een gemiddelde snelheid van 35 km per uur. Dat hebben we teruggerekend. "y a pas le feu au lac"
Eindelijk aangekomen in l' Aveyron. Een regio in het departement Midi Pyrenees herken tussen het kanton Lozère en Tarn die ons wel bevalt. We staan op een camping bij Rozier aan de rivier de Tarn. De Tarn is een in de zomer rustig stromend, kabbelend zou te min zijn, riviertje waar heerlijk in gezwommen kan worden. Een enkele stroomversnelling maakt het spannend voor jong en oud met of zonder luchtbed. Waterschoenen zijn aan te raden vanwege de keien waarmee zowel de rivierbedding als bodem bezaaid ligt.
In deze regio wordt veel aan sport gedaan. Kanoën, fietsen, paragliding, bergwandelingen en bird watching... Een aantal jaar geleden zijn in deze streek een paar gieren uitgezet. Tot nu toe heb ik er acht geteld. Mijn, na meedobberen met de stroming, favoriete bezigheid daar het zo min mogelijk inspanning kost. Top!
Het moet niet gekker worden. Lig je in de Tarn worden Cecile en ik bijna overvaren
door een kano. Enigszins gepikeerd draait Cecile zich om Bart iets te zeggen. .. Bart? Bart Mulder? Het is Bart Mulder met zijn zoontjes, en oud klasgenoot van de hotelschool Heerlen. Blijkt hij met zijn gezin op een camping stroomafwaarts te staan.
Diezelfde avond krijgt Cecile een berichtje via Facebook. We hebben jullie zien rijden, was de tekst van Karin. Karin en Fred staan met de kinderen op de camping naast ons stroomopwaarts. Karin en Fred wonen in ons dorp. De kinderen zitten en zaten bij elkaar in de klas. De volgende ochtend dobberen Pim en Luc en Puck en Suzan de Tarn af. In de avond gezellig samen gegeten bij de van Heldentjes in de tent. Het onweerde weer. Tussendoor hebben de jongens toch nog een kampvuur weten te maken op het strand voor de tent. Top avond.
Blijkt dat ook Erik Brems niet ver hier vandaan zit. Barjac nabij Mendes. Zo ongeveer 70 km vanhier. Erik is een goede vriend van mij uit de tijd dat ik in Brussel (Zellik) woonde begin jaren 80 van vorige eeuw. Een glaasje wijn samen nuttigen wordt nu terwijl ik dit schrijf bekokstoofd.
Het gastronomische spectrum van deze streek is zoals verwacht zeer gevarieerd. Laten we beginnen met de wijnen aangevuld met een spijssuggestie. Men maakt hier in de buurt een volle sterk naar frambozen riekende rosé welke goed gekoeld prima als aperitief kan dienen of een beetje hoger op temperatuur als begeleider van een maaltijdsalade van bijvoorbeeld foie de volaille tiède.
De rode wijn heeft het volle karakter van het gebied in zich. Veel fruit en soepel drinkbaar. Weinig tanines ondanks de hout lagering en de lange inweking. Om zo te drinken met wat zwarte olijven als knabbeltje of bij een stevig stuk faux filet van de grill. Heerlijk!
Er is ook een zwembad op de camping. Dat in combinatie met deze waterdichte mobiele telefoon levert mooie plaatjes op. Even de hobbyist fotograaf uithangen...
gave foto's
BeantwoordenVerwijderen